22 مرداد - عروسی و شهربازی

سلام گل من

جونم واست بگه جمعه گذشته رفتیم عروسی پسر دایی بابا...

از اونجایی که ترسیدیم توی عروسی خسته بشی و مجبور شیم زود برگردیم..

به هر سختی بود ظهر بعد از ناهار خوابوندمت...اونم دو ساعت...

خلاصه که رفتیم عروسی و خدا را شکر حسابی خوش گذشت...

ساعت 3 و نیم رسیدیم خونه...بابا برای ساعت 4 بلیط داشت بره تهران...و این تو بودی که حسااابی پشت سر بابا گریه کردی...تا ساعت 4 و نیم صبح خوابت نبرد...

اینم بگم که اول برای تو پاپیون مشکی زده بودم و تو تا دیدی بابا کروات زده...اصررررارررر داشتی منم مثل بابا کروات میخوام نه پاپیون...

رنگ کروات به بلوزت نمی امد اما خب دیگه چاره ای نداشتم

و بازم خوشتیپ مامانش...

رادین و دختر عموش...

روز دوشنبه هم با خاله شمسی و لیلا دوستم و ترنم دختر نازش رفتیم شهربازی...

پارسال هم رفته بودیم اما تو اصلا سوار اسباب بازی نشدی...

اما اینبار برخلاف اون موقع حسااابی بازی کردی و لذت بردی...

دلت نمیخواست برگردی...

فقط سه بار سوار موتور شدی...

و...

رادین و ترنم...

دوربینو برای اولین بار یادم رفته بود بذارم تو کیفم...

این عکسها هم با گوشیه و کیفیت پایین...

 از شیخ بهایی پرسیدند: سخت میگذرد،چه باید کرد؟
گفت: خودت که میگویی سخت میگذرد، سخت که نمی ماند!
پس خدارو شکر که می گذرد و نمی ماند

 دیروزت خوب یا بد گذشت و امروز روز دیگری است...
قدری شادی با خود به خانه ببر...
راه خانه ات را که یاد گرفت فردا با پای خودش می آید.